100 nieuwe buurmannen in Lent, wat weet je van ze?

Welcome to the Neighbourhood komt langs

Toen wij pas begonnen met Welcome to the Neighbourhood heeft een van de vrijwilligers op OBS de Oversteek de bovenbouw-kinderen gevraagd om tekeningen te maken voor de nieuwe buren. Ik heb het op mij genomen om de andere scholen uit de buurt te benaderen om te vragen of zij dat misschien ook zouden willen. Bij het schrijven van de mail bedacht ik me dat de scholen misschien meer wilden weten over Eritrese vluchtelingen en het project in Lent. Er is niet veel bekend over deze mensen, Eritrea is niet veel in het nieuws. De scholen reageerden enthousiast, ik heb een presentatie gemaakt op basis van eigen ervaringen en internetbronnen als Pharos (een kenniscentrum voor zorgverleners).

Presentatie

In de presentatie vertel ik over het complex, de omgeving en de reis van de Eritrese mannen (en waarom zijn het alleen maar mannen?). Ik leg uit met Google Maps hoe ik zelf zo'n reis zou maken maar vooral probeer ik de kinderen stof tot nadenken te geven zodat ze met vragen komen waar ik over kan antwoorden. Dat kan best uitdagend zijn als een kind vraagt: "Het is toch niet eerlijk dat die mensen hier komen en van alles krijgen." Er zijn prachtige momenten geweest, in Oosterhout wisten veel kinderen dat hun grootouders in 1944 ook vluchteling waren toen de frontlinie van de Tweede Wereldoorlog in de Betuwe lag. Die mensen konden na een paar maanden weer terugkomen en in Lent en Oosterhout hun bestaan weer opbouwen.

Op andere scholen vertelden kinderen dat hun ouders ook gevlucht waren, een jongetje vertelde dat hij 1 jaar was toen zijn ouders hem meenamen bij hun vlucht. De klasgenoten van deze kinderen waren verbaasd en vroegen of het echt waar was. Dat zijn momenten waarop de afstand en vervreemding verdwijnen en een vluchteling ineens een naaste is.

De pracht van onderwijs

Eind januari is mijn vader overleden, hij heeft zijn jaren voor de klas gestaan op de LTS in Assen. Tijdens de afscheidsplechtigheid haalde ik aan dat hij me vertelde hoe mooi het was als je een kind iets kon bijbrengen, ook als dat een kind was dat kans liep naast de boot te vallen. Twee dagen later stond ik op de Pedologisch-Instituutschool van Entrea in Nijmegen om te vertellen over Eritreese vluchtelingen. Ook daar merkte ik hoe indrukwekkend het verhaal is van een jongen of jonge man die alles achterlaat, zijn familie en zijn vrienden voor een gevaarlijke reis naar Europa. Die jonge mannen die nu in Lent wonen hebben lange reizen achter de rug, twee jaar is geen uitzondering.

Ik ben dankbaar voor de nieuwsgierige kinderen, de kritische vragen die ze kunnen stellen en hun bereidheid om iets te doen om het leven in Nederland voor deze groep vluchtelingen wat prettiger te maken.

Een nieuwe start

De Eritreese mannen zijn overwegend christelijk, in Noord-Afrika zijn in 2015 tientallen christenen vermoord door IS, Eritrese vluchtelingen nemen ondanks deze bedreigingen het risico om deze reis te maken. In samenwerking met buurtgenoten en scholen wil ik er aan bijdragen dat deze mannen zich gesteund weten in onze buurt. Dat de buren in Nederland de hand uitsteken om te helpen waar dat kan. In onze buurt werken zij aan een nieuw bestaan, ik hoop dat zij een zinvol bestaan weten op te bouwen in onze buurt, waarbij niet alleen zij heel veel leren over andere culturen maar wij ook.

Ken je een klas of andere groep voor wie deze presentatie interessant is neem dan contact met mij op.

De eerste 21 buurmannen

De eerste 21 buurmannen

5 Oktober zijn de eerste 21 Eritreese buurmannen gearriveerd in Lent. De eerste kennismakingen hebben inmiddels plaatsgevonden en het mag gezegd worden dat deze mannen met open armen worden ontvangen. Het was een hartverwarmende week dankzij de positieve inzet van buurtbewoners van jong tot oud.

Welkomstpakket

Vrijwilligers van Welcome to the neighbourhood vragen woensdag bezoekers van Albert Heijn en Jan Linders of zij iets willen kopen voor een welkomstpakket voor de Eritreese mannen. Aan het eind van de dag zijn er genoeg lekkere dingen verzameld voor 58 welkomstpakketten.

Schoolbezoek

Woensdag bezocht ik basisscholen de Geldershof en het Talent in Lent om te vertellen over de situatie in Eritrea, de keuze om alles wat je hebt achter te laten voor een nieuwe toekomst en de mogelijkheden die we vanuit de wijk hebben om de nieuwe buren welkom te heten en te helpen. Nijmegen vangt dit jaar net zoveel statushouders op als vorig jaar, een groot verschil is dat het dit jaar niet enkele tientallen gezinnen zijn maar 100 mannen. Dan moeten er ook ineens 100 woningen geregeld worden.

Ik schoot vol toen op beide scholen kinderen vertelden dat hun ouders ook gevlucht waren, de meeste klasgenoten wisten daar niets van. Het was mooi om getuige te zijn van deze ontboezeming waar hun klasgenoten veelal niets vanaf wisten. Vanuit alle scholen hebben kinderen tekeningen gemaakt, boekjes, slingers en posters met foto's en teksten om de jonge mannen op weg te helpen. 

Op een vlag had een kind geschreven: "Welcome, you don't have to be afraid anymore."

Verder bruist het nog van de initiatieven bij de scholen: "kunnen we een sponsorloop doen? Zullen we boeken inzamelen?" Daar gaan we nog meer van horen.

Opening complex

Donderdagavond was er een informatieavond voor omwonenden die begon met een bijeenkomst op het complex. Ongeveer 40 buurtbewoners waren gekomen terwijl de jonge mannen bij de huizen toekeken. De welkomstpakketten van Welcome to the Neighbourhood waren aangevuld met tekeningen van schoolkinderen, fietslampjes van de politie en nog wat spullen. De buurtbewoners pakten spontaan de tassen op om ze te geven aan de jongens. Enkele buurtbewoners waren teleurgesteld dat ze die dag geen boodschappen hadden gedaan om ook iets te kunnen kopen. De jongens nodigden de bezoekers uit en zo ontstonden de eerste contacten.  

De jongens zijn heel vriendelijk, bieden stoelen aan en blijven zelf staan. Communicatie is nog niet makkelijk, ik weet niet precies wanneer ze me begrijpen of alleen maar vriendelijk knikken.

In het Citadelcollege waren informatiestands opgezet waar ook de posters lagen van de schoolkinderen uit Lent. De sfeer was gemoedelijk en ook de Eritreeërs kwamen een kijkje nemen. Ze waren blij met de tekeningen, wezen op de vlaggen en herkenden allerlei zaken zoals de bruggen op de foto´s. Ze namen allemaal een poster onder hun hoede en gingen daarmee naar huis. We spreken af met de jongens dat we ze zondag komen halen om te kijken hoe we elkaar verder kunnen helpen bij de Warmoes, de historische tuin tegenover het wooncomplex.

Historische Tuin de Warmoes

Zondagmiddag lopen we aan bij de Eritreese jongens op het complex en nemen mee naar de Warmoes. Twee vrijwilligers van Vluchtelingenwerk zijn er ook. Het zonnetje schijnt en bij de Warmoes staat wat te eten en te drinken, kinderen uit de buurt voetballen en steppen met de jongens, oudere mensen proberen een praatje te maken.

We komen tot concrete afspraken, een deel van de vrijwilligers gaat samen met de jongens koken bij de Warmoes. Een deel van de boodschappen groeit daar ter plekke. Een buurtbewoner gaat voetballen met de jongens en de wijkpastor wordt benaderd omdat de mannen graag hun geloof willen belijden. De fietsbegeleiding komt op gang en voor de eerste dag van de inburgeringscursus bieden zich drie begeleiders aan zodat de mannen op tijd aan de les kunnen beginnen.

De Warmoes toont zich betrokken door ruimte beschikbaar te stellen voor ontmoetingen, koken, werken en het verzamelen van spullen. Als je zonder bezittingen (kleding) met een bijstandsuitkering de winter in moet en wilt sporten kan je wel wat hulp gebruiken. Ik kan allicht wat kleren missen, mijn zoon heeft zijn voetbal achtergelaten en zo zullen er vast meer mensen in de buurt zijn die misschien wat kunnen missen.

De komende tijd gaan we kleding, schoeisel en sportspullen inzamelen.

Het was een bijzondere week, Nijmegen en Lent laten zien dat veel buurtbewoners de nieuwe bewoners met gezond verstand, open houding en helpende hand verwelkomen. De komende weken komen we op zondagmiddag opnieuw bij elkaar bij de Warmoes om met de Eritreese statushouders verder te kijken hoe we ze kunnen helpen hun plekje te vinden in onze mooie buurt.

Spellen is moeilijker dan fotograferen

 

Te koop: Thorbeckelaan 10-A, Assen

Te koop: Thorbeckelaan 10-A, Assen Hier ben ik groot geworden, en nu is het te koop.

Koude bij eerste paal Lentmark

 

Het landschap verandert als de bouw van de Oversteek wordt voorbereid.

Het einde van de Lentse Bushaltesoap

Eind september plaatste ik een blog op Nijmegen Direct met als naam Lentse Bushaltesoap. Het ging over bushokjes met vreemde namen en een straat waar nu nog dagelijks leveranciers in de war raken (de Turennesingel met drie ventwegen waarvan één de Eikenlaan heet).

Wie wil weten waarom die leveranciers in de war raken moet de Bushaltesoap er maar eens op na lezen. Naarmate meer mensen het blog lazen begon het te dagen dat de onduidelijke nummering niet alleen vervelend is maar ook een probleem kan zijn voor hulpdiensten. Zelfs mensen die aan de Turennesingel wonen weten vaak niet waar nummer 58 is om maar een dwarsstraat te noemen (je moet namelijk de Magnolialaan even inrijden en na 50 meter rechtsaf slaan).

Naar aanleiding van het stuk op Nijmegen Direct heb ik via Twitter contact gezocht met gemeenteraadsleden van Groen Links, zij stuurden een brief naar burgemeester en wethouders om de zaak aan de orde te stellen. De Wijkraad Lent heb ik ook benaderd en die ging aan de slag met het wijkmanagement. Burgemeester en wethouders hebben inmiddels toegezegd, met excuus voor de late reactie, dat er iets gedaan moet worden aan de onduidelijke nummering op de Turennesingel. En zo begon de social media revolutie in Lent maanden eerder dan in Noord-Afrika.

Er wordt gedacht aan een volledige hernummering en één straatnaam, dat klinkt overzichtelijk. Het is wel even slikken voor de bewoners maar ik denk dat dit een hoop verwarring gaat schelen.

De naamgeving voor de bushaltes zou inmiddels helder zijn volgens burgemeester en wethouders. Daar moet ik nog eens goed naar kijken. Volgens mij is dat nog niet optimaal. De bushalte "Wolfskuilseweg" waar de bushaltesoap mee begon is omgedoopt in "Magnolialaan." Ik ben benieuwd hoe de bewoners van Lent denken over de huidige naamgeving van de bushaltes.

Aan duidelijkheid wordt gewerkt in Lent en dat is maar goed ook als je de foto bekijkt. Je kan niet blind vertrouwen op het blindengeleidingssysteem op de Lentse bushaltes, dan stoot je je hoofd.